De tuin van Bardini is een unieke plaats van waaruit men kan genieten van een panoramisch uitzicht op de stad Florence met zijn historische gebouwen en de heuvels rond de stad. Een bezoek aan de tuin is een reis door kunst, natuur en zeven eeuwen Florentijnse geschiedenis.
De vier hectare grote tuin ligt op een heuvel die omhoog loopt vanaf de oever van de Arno en de Ponte Vecchio tot aan de poort van San Giorgio en het Forte Belvedere.
Het bijzondere aan deze historische tuin is zijn driedeling: de boomgaard in het oosten, de barokke trap in het midden en de Engelse tuin in het westen.
De tuin biedt veel botanische en historische bijzonderheden: de boomgaard bevat een grote diversiteit aan fruitbomen, Noisette rozen, hortensia´s en blauweregens. De barokke trap is omgeven door beelden, waterelementen en grotten en aan de voet ervan bevindt zich een bloementuin die het hele jaar door in bloei staat, terwijl er Iris en Bourbon rozen bovenaan langs de trap staan en ook het Belvedere-terras omzomen.
Een parklandschap met waterelementen kenmerkt de Engelse tuin. Centraal hierin ligt een gracht, een zeldzaamheid in historische Florentijnse tuinen. De villa heeft twee terrassen met uitzicht; in het oosten heeft men uitzicht over Florence en in het westen kan men van de zonsondergang genieten.
De tuin van Bardini bestaat uit drie tuinen die zich qua tijdperk en stijl van elkaar onderscheiden. Het hart wordt gevormd door de trap uit de 17e eeuw, die aan het eind van de 18e eeuw door Giulio Mozzi van beelden en waterelementen is voorzien. In het westen van de tuin ligt de in de 19e eeuw door Jacques Louis Le Blanc aangelegde Engels-Chinese tuin met bosschages en grachten rond de villa Manadora uit de 17e eeuw. En in de in het oosten gelegen boomgaard met zijn traditionele Toscaanse vruchten wordt de bezoeker blij verrast door leifruit aan verschillende leiconstructies.
Bovendien is de tuin uniek in Florence vanwege de plantencollecties die zijn aangelegd tijdens de restauratie tussen 2000-2007.
Het bezoek aan de tuin kan beginnen bij de benedeningang, waar een pad omhoog leidt naar een splitsing met een wandmozaïek met het wapen van Mozzi in reliëf (eind 18e eeuw ). Rechts omhoog gaat men naar de Engelse boomtuin, terwijl het hoofdpad vlak verder gaat. Met de aanleg van deze paden doorbrak Stefano Bardini de drie ommuurde boomgaarden die het Palazzo Mozzi op de heuvel afgrenzen. Om ruimte voor een oprijlaan te maken brak Stefano Bardini de historische tuinmuren af en bouwde hij nieuwe muren, die hij tooide met beelden uit zijn verzameling.
We volgen de weg naar rechts en komen bij een terras en een trap met borstbeelden van travertijn en pleisterwerk (restanten van de barokke tuindecoraties). De trap leidt ons naar beneden naar het terras met uitzicht over het Palazzo Mozzi. Bijna onderaan de trap staan twee stenen beelden, die waarschijnlijk de goden Vertumnus en Pomona uitbeelden, de beschermheiligen van boomgaarden en tuinen. Beneden de trap ligt een kleine grot (18e eeuw) met bijzonder mooi gerestaureerd pleisterwerk.
Vervolgens passeren we een pergola met rozen, van waaruit een prachtig uitzicht over de stad geboden wordt. We bereiken de bloementuin, het spiegelbeeld van de grandioze installatie bovenaan de trap, maar nu wat minder steil. We vinden hier drie paden die geflankeerd worden door borders met lente- en zomerbloeiers en die eindigen bij drie schelpvormige fonteinen met mozaïekwanden.
Bergopwaarts ontsluit zich een grote boomgaard. Bij de herbeplantingswerkzaamheden zijn alleen de roze bloeiende meidoorn bij de pergola met blauweregen en de grote kersenboom aan de voet van de boomgaard op hun oorspronkelijke plaats blijven staan. Een voor Toscaanse tuinen typerende collectie oude fruitbomen en verschillende vormen leifruit zijn nieuw aangeplant.
Vlakbij de nis met kariatiden zijn dwergfruitbomen aangeplant. Hier vinden we ‘Francesca´-, ‘Annurca´-, ‘Diacciola´-, ‘Mela rosa´- en ‘Zucchina´-appelbomen die in de winter vrucht dragen, en de “zeer vroege rode” die vroeg in de zomer vruchten draagt, de ‘Bella di giugno´-, ‘Madernassa´-, ‘Campana’- en‘Butirro hardy’-perenbomen die van zomer tot winter vruchten dragen en nog enkele pruimen en perzikrassen. Vervolgens leidt het pad naar de lange pergola met blauweregen, de sfeer bepalende trapinstallatie en de hortensiacollectie.
Een van de doelen van het restaureren van de tuin was de botanische interesse nieuw leven inblazen en een basiscollectie van planten opbouwen voor het creëren van een aantal thematische tuinen in de Toscaanse traditie en als referentiepunt vanuit botanisch en artistiek oogpunt. Onder andere wordt hier getoond hoe belangrijk hortensia’s waren in de romantische Florentijnse tuinen.
We komen nu bij het grote Belvedere-terras, dat het mooiste panoramische uitzicht over de stad biedt: de balustrade is versierd met beelden uit de regio Veneto, urnen en fruitmanden. Het Belvedere-terras is ook het werk van Stefano Bardini: met de uitbouw van het koffiehuis in de 18e eeuw, verbonden met zandstenen pilaren uit Pistoia, creëerde hij een grandioze finale in de scenografie van de trapinstallatie. De rustieke grot aan de westkant van het Belvedere hoort bij de Engelse tuin en stamt uit de vroege 19e eeuw, toen het westelijke gedeelte van de tuin eigendom was van Luigi Le Blanc.
Achter het Belvedere-terras ligt een cameliacollectie met 30 oude soorten, zoals bijvoorbeeld ‘Generale Coletti’, ‘Sacco Vera’, ‘Oscar Borrini’ en ‘Lavinia Maggi’. De camelia’s zijn langs de middeleeuwse Florentijnse stadsmuur geplant.
Vanuit het Belvedere-terras passeren we het azaleaperk met de drakengracht, ook een onderdeel van de Engels-Chinese tuin van Luigi Le Blanc uit de 19e eeuw, en komen we in de Engelse tuin. De drakengracht, die gerestaureerd is op basis van archeologische opgravingen, wordt geflankeerd door varens, kerstrozen, leliegras en andere schaduwminnende planten. De azalea´s zijn recent geplant met als doel de collectie die in de jaren 60 van de vorige eeuw de trots van deze tuin was opnieuw op te bouwen.
Vanaf het azaleaperk gaat het bergopwaarts naar de gerestaureerde oranjerie en vervolgens via een slingerpad door het bovengedeelte van de Engelse tuin met prachtige uitzichten over de stad. Daarvandaan gaat het weer omlaag naar de villa, waar het grote terras zich naar het westen opent en weer een wijdse blik over de stad biedt.
Text: Mariachiara Pozzana
Adres:
Giardino Bardini
Costa San Giorgio 2 (und) Via die Bardi 1
50125 Florenz
Italy
Email: info@bardinipeyron.it
Web: www.bardinipeyron.it
Beheer: Foundation Parchi Monumentali Bardini-Peyron
Openingstijden:
8,15-16,30 (november, december, januari, februari)
8,15-17,30 (maart)
8,15-18,30 (april, mei, september, oktober)
8,15-19,30 (juni, juli, augustus)
Gesloten eerste en de laatste maandag van elke maand, 1 januari, 1 mei en 25 december
Toegangsprijs:
Volwassenen: 7,00 euro, verminderd 3,50 euro voor EU-burgers tussen 18 en 25 jaar
<18: vrij
Het ticket geeft ook toegang tot de Boboli tuin
Rondleidingen: 0039 55 20066206
Evenementen: www.bardinipeyron.it
Toeristische informatie:
- Tea room: Ja
- WC: Ja
- Parkeren: Gratis parkeren op Forte Belvedere.
- Shop: Ja
- Kaart: download
- Zitbanken: Ja
- Gemiddelde duur van het bezoek: 2 uur
- Bereikbaarheid: Veroorzaakt door locatie en steile heuvels, de tuin is niet toegankelijk voor mensen met een beperkte mobiliteit.
- Events for children: Yes.
- Honden: Geen honden
Mit dem Laden der Karte akzeptieren Sie die Datenschutzerklärung von Google.
Mehr erfahren
