De burchtberg en de kerktoren bepalen in sterke mate het stadsbeeld van de districtshoofdstad. De burcht, die voor het eerst werd genoemd in 1162, kwam in 1190 in het bezit van de landgraven die hier een nederzetting stichtten en deze stadsrechten gaven. Delen van de vestingmuur zijn nog zichtbaar. Naast de kruittoren staat nog een andere torenbasis met daarop het “Dörnbergtempelchen”, een klein tuinhuisje.

In 1526 bracht landgraaf Philipp de reformatie naar Hessen. De wolhandel en de weverijen vormden lange tijd de economische basis van de stad. De vele vakwerkhuizen uit verschillende periodes herinneren nog aan deze voorspoedige tijden.

De drie hoekerkers van het “Gasthaus Krone”, dat in 1480 op de hoek van het marktplein werd gebouwd, verraden dat dit huis oorspronkelijk voor een rijke familie gebouwd werd.

Een op het eerste gezicht onopvallend huisje aan de Bergstraße 16a herbergt een hele andere bezienswaardigheid. Hier zijn in de noordelijke gevel resten te zien van de originele laatmiddeleeuwse pleisterlaag die met een spitse troffel tegen de lemen ondergrond werd gedrukt.

De meeste huizen aan het marktplein stammen uit de zeventiende en achttiende eeuw en vormen samen met de kerk een indrukwekkend ensemble van stedenbouwkundige harmonie. Vakwerkhuizen bepalen ook het verschijningsbeeld van een groot aantal andere straten in Homberg die nog altijd grotendeels het rasternet van de middeleeuwse stad volgen.