Nog altijd weerspiegelt het bij gelegenheid van de Bundesgartenschau van 1957 ontstane Rheinpark de tuinarchitectuur van de jaren 50 van de twintigste eeuw.
Het bijzondere karakter van dit park is grotendeels te danken aan de centrale ligging op de rechteroever van de Rijn, waardoor de ruimtelijke contouren met uitzichtpunten over het voor dit gebied typische landschap en zichtassen naar markante gebouwen op de linkeroever van de Rijn, zoals de Dom en de kerk van St. Kunibert, mogelijk worden gemaakt.
De ligging aan de rivier zorgt er niet alleen voor dat het park een verlengde vormt van de promenade, maar is er ook doorslaggevend voor dat het thema ‘water’ via een groot aantal fonteinen en andere waterwerken op geslaagde wijze in het park terugkeert.
In 2007 werd het park uitgebreid gerestaureerd. De structuren, de modellering van het terrein en de beplanting en zichtassen die verschillende ruimtes markeerden zijn hersteld en de bouwkundige elementen zoals gebouwen, waterpartijen, prieeltjes, pergola’s, paden, muren en trappen die belangrijk waren voor het aanzien van het park zijn weer in hun oude glorie teruggebracht.
De ‘tuineilanden’ met heesters, zomerbloemen en rozen zijn in de geest van het oorspronkelijke idee zorgvuldig opnieuw geïnterpreteerd.
Nog altijd weerspiegelt het bij gelegenheid van de Bundesgartenschau van 1957 ontstane Rheinpark de kern van de tuinarchitectuur van de jaren 50 van de twintigste eeuw. Bij gelegenheid van de Bundesgartenschau van 1971 zijn hier nog enkele karakteristieke elementen aan toegevoegd.
Een bijzonder accent in het parklandschap is het parkcafé dat voor de Bundesgartenschau van 1957 werd gebouwd en dat evenals het rozencafé bijdraagt aan de wisselwerking tussen architectuur en tuinkunst. Dit café met zijn mooie bloemperken, waarvan de kleuren elk seizoen weer anders zijn, is nog altijd een van de hoogtepunten van het park.
De tropische tuin dankt zijn naam aan de vroeger vooral subtropische beplanting. Een mooi contrast daarmee zijn de als een schilderspalet gebogen bloemperken van de bloementuin die door geel en oranje gekleurde klinkerbestrating worden omzoomd.
De watertuin met zijn waterpartijen is te vinden aan de westelijke rand van de grote bloementuin. Het water, dat voor leven zorgt, en het uitzicht op de beplanting aan de ene kant en de Dom die aan de andere kant de achtergrond vormt, nodigen uit om hier even wat langer te blijven genieten.
Ten noorden van het parkcafé bevindt zich een lichte verhoging. Van daaruit kan men, over het grote grasveld in het midden heen, het park verder overzien.
Aan de oostelijke zijde verbindt een vlechtconstructie van fijne, stalen pergola’s uit 1957 vier in terrassen aangelegde, trapeziumvormige waterpartijen met elkaar. Zij worden omzoomd door hoge bomen en groepen bamboe. In 1971 kwam de watertrap van spitse, driehoekige schalen erbij.
Direct achter de muur die beschutting biedt tegen hoogwater ligt de voor de Bundesgartenschau van 1971 aangelegde heidetuin met voor dit landschap typische gewassen. Jeneverstruiken en stenen onderstrepen het heidekarakter van dit gedeelte.
Voor de achtergevel van het Staatenhaus ligt de eveneens voor de Bundesgartenschau van 1971 ontworpen mediterrane tuin. Dit gelaagde en door muren met verschillende hoogtes afgegrensde deel van het park wijkt bewust af van de open opzet van de overige tuinen in het Rheinpark. De vormgeving en de aanplant zorgen voor een mediterrane sfeer. De palmen en tropische planten die hier in de zomer staan, dragen evenzeer bij aan de zuidelijke ambiance als de statige blauwe Atlasceders op de achtergrond. In mei 2006 heeft het parkbestuur de borders geheel opnieuw laten aanplanten met grassoorten en heesters met zilverkleurige bladeren.
De tegenover de mediterrane tuin gelegen flamingovijver ontstond op basis van ontwerpen van Günther Schulze en Joachim Winkler.
De kleine Japanse tuin aan de rand van het park naast de vijver is door partnerstad Kyoto bij gelegenheid van de Bundesgartenschau van 1971 cadeau gedaan.
In de vasteplantentuin wacht de bezoeker vanaf het voorjaar tot de late zomer een mooie, doorlopende bloemenpracht met harmoniërende kleuren.
Door zijn hogere ligging te midden van de open gazons vormt ook de grote rozentuin een centraal onderdeel van het Rheinpark. Bastionachtige borstweringen, van waaruit een weids uitzicht over het park mogelijk is, accentueren deze tuin extra. Grote asymmetrische perken en fijne prieeltjes van staal vormen de bijna in zichzelf besloten centrale tuin in het park, die is aangelegd in het kader van de Bundesgartenschau van 1957. De gerenoveerde constructies, zoals de pergola, de vijf paviljoens die vroeger van glazen wanden waren voorzien en de aansluitende elementen dragen er in wezenlijke mate toe bij dat het basiskarakter van het Rheinpark als tuinmonument uit de jaren 50 behouden is gebleven.
Bij het beplanten stond een nieuwe presentatie van het thema ‘roos’ centraal. Robuuste perkrozen zijn hier gecombineerd met heesters en grassoorten. Het kader voor de oostelijke rand van de rozentuin wordt gevormd door een band van grassen die rond de paviljoens doorloopt en deze zo afbakent.
Vlakke plateaus leiden vanaf de rozentuin richting de Rijn omlaag naar de Adenauer-vijver. Evenals de flamingovijver heeft deze een voor de jaren 50 typische niervorm. In 1971 zijn hier molenstenen waaruit water loopt aan toegevoegd, die later weer zijn aangevuld met twee “kroonfonteinen”.
De zacht aflopende natuurlijke Rijnoever met voor het Nederrijnlandschap typische bomen als populieren, wilgen en prachtige solitairen bepaalt het aanzien van het middelste en noordelijke deel van het park. DeRheinparkboulevard langs de oever heeft een regio-overschrijdende betekenis als voet- en fietpad.
De aansluitende centrale band van grote grasvlaktes dient als ‘belevenisas’ voor allerlei activiteiten. Een groep sierkersen vormt de overgang van de kolossale bomen naar het vrije terrein en markeert met name in het voorjaar met zijn witte en roze bloesems de rand van het terrein.
Met de bouw van de stervormige Sternwellenzelt als dak boven de dansvloer van de Tanzbrunnen voor deBundesgartenschau van 1957 ontstond een bijzonder monument. In 1971 werden hier grote schermen aan toegevoegd als extra bescherming tegen de zon en de regen.
Vanaf de Höhenweg ontvouwt zich een weids uitzicht over het park tot aan de Dom. Nog mooier is het panorama waarvan men kan genieten vanuit de gondels van de kabelbaan over de Rijn richting Flora, de botanische tuin en de Zoo.
Adres:
Rheinpark
Rheinparkweg 10
50679 Köln
www.stadt-koeln.de
Eigenaar:
Stad Keulen
Openingstijden:
Hele jaar geopend
Toegangsprijs:
Gratis
Toeristische informatie:
Café/Restaurant: Ja
WC: Ja
Zitbanken: Ja
Toegankelijkheid: Alle belangrijke wegen zijn volledig toegankelijk
Honden: Honden zijn welkom, indien aan de leiband
Mit dem Laden der Karte akzeptieren Sie die Datenschutzerklärung von Google.
Mehr erfahren
