Omgeven door beboste heuvels ligt het landgoed Escheberg op de zuidelijke helling van de berg waaraan het zijn naam dankt. De bijzondere landschappelijke situatie en de geïsoleerde ligging ten noordwesten van het stadje Zierenberg geven deze plek een betoverende romantische sfeer. Het landgoed is in de 19e eeuw bekend geworden als ontmoetingsplek voor romantische kunstenaars die door de eigenaren van het landgoed, de familie von der Malsburg, werden uitgenodigd.
Rond het herenhuis werd vanaf 1790 een grootse landschapstuin aangelegd, waarvan bepaalde delen al vroeg voor het publiek werden opengesteld. Een rondlopend pad biedt een interessante wandeling vol afwisseling over het zacht aflopende terrein met zijn verscheidenheid aan bomen en struiken en twee vijvers. De wisselende panorama’s over de tuin en de omgeving en de vele oude en jonge bossages maken het park aantrekkelijk. Her en der aangelegde heesterborders maken het beeld af. Ongebruikelijk voor deze regio is de Turkse lelie, die in de zomer roze bloeit. De directe omgeving was vroeger via een wegennet en uitzichtpunten met het park verbonden.
Omgeven door beboste heuvels ligt het landgoed Escheberg op de zuidelijke helling van de berg waaraan het zijn naam dankt. Voor de aanleg van het landschapspark lagen er al grote tuinen ten noorden en zuiden van de boerderij die sinds 1322 in het bezit is van de familie von der Malsberg en het herenhuis ten zuiden daarvan. Voor zover bekend lagen deze tuinen axiaal ten opzichte van de gebouwen. Van het noordelijke deel met een paviljoen op de steile helling is niets meer over.
Het landschapspark bestaat uit gedeelten die ten zuiden en ten westen van het herenhuis liggen. Sinds het herenhuis in 1530 op middeleeuwse funderingen gebouwd werd, is het meerdere malen verbouwd tot het in 1800 zijn huidige uiterlijk met mansardekap en dakruiter kreeg. Het huis, waarin zich ook een kapel bevindt, bood in de 19e eeuw geruime tijd onderdak aan het “Eschebergse muzenhof” waar zich vaak kunstenaars voor een korte of lange tijd ophielden op uitnodiging van de gebroeders Ernst Friedrich en Karl Otto von der Malsburg. De laatstgenoemde was een school- en studievriend van de gebroeders Grimm. Vanwege dit muzenhof wordt Escheberg ook wel in verband gebracht met het ontstaan van het beroemde lied “Der Mai ist gekommen” van Emanuel Geibel.
Ten oosten van het huis is omstreeks 1790 een oranjerie gebouwd die tegenwoordig het architectonische hoofdaccent van de tuin vormt, aangezien het huis op zich bijna helemaal door planten begroeid is. De oranjerie heeft drie vleugels met twee verdiepingen elk, waarvan de grote vleugel in het midden voorzien is van een vlakke koepel en daardoor in het oog springt. De lagere vleugels waren tot de jaren ’30 helemaal van glas voorzien. Aan de voorkant bevindt zich een halfronde border met goed onderhouden heesters en bloeiende planten. Van hieruit kan men een eerste blik werpen op de tuin en op de grote, lager gelegen vijver. Langs een met hekken afgeschermde en met bloeiende planten omzoomde fontein voert het pad in de richting van een tweede, kleinere vijver. Langs de weg staan afwisselend groepjes of solitaire bomen, waartussen zich steeds weer een ander uitzicht op de verschillende tuingedeeltes ontvouwt. Na een indrukwekkende groep van drie dwergcipressen bij de fontein volgen onder andere een iep, een goudenregen, een rode beuk, een Noorse esdoorn, taxussen en essen. Het bomenbestand wordt nog altijd onderhouden en verjongd en daarbij vaak uitgebreid met exotische soorten als de judasboom, de vogelkers of de Japanse sierkers.
Aan de noordelijke oever van de hoger gelegen vijver voert een laan met zomerlindes naar het voormalige dierenverblijf, het “Wildcamp”, waar tegenwoordig vee graast. Naast de rijen bomen groeit een dicht struikgewas waar in de zomer de Turkse lelie bloeit. Gemarkeerd door twee lariksen, bevindt zich hier een cenotaaf, een klein leeg graf met een afdekking die lijkt op het deksel van een antieke sarcofaag. Dit kleine bouwwerk, dat doet denken aan vergelijkbare architectonische objecten in het park Wilhelmshöhe in Kassel, is een laatste overblijfsel van een groter aantal kleine bouwwerken die typisch waren voor de tijd waarin het park werd aangelegd.
De rechthoekige vijver met zijn kleine eiland vol bomen vormt een bijzonder element. Tussen de perfect geplaatste staande basaltstenen kronkelen smalle paden naar een hoger gelegen uitzichts- en rustpunt. Vanuit de vijver stroomt het water via een kleine waterval, die ook van basaltstenen gemaakt is, in een bekken van waaruit het ondergronds naar de grote vijver wordt geleid om daar verder te stromen langs de met wilgen, berken en andere bomen en boomgroepen begroeide oever. De tegenoverliggende oever vormt een helling met boomgroepen die overgaat in een bos. Via de vijver bereikt de bezoeker het “theepaviljoen”. Dit is een open achthoekig, houten gebouw dat wordt omgeven door sierheesters en vaste planten en dat weer een mooi uitzicht biedt over het park, de vijver en de oranjerie.
De “Geibeltempel”, een houten paviljoen op een heuvel boven het landgoed, vernoemd naar Emanuel Geibel, de schrijver van het eerder genoemde meilied, vormt een hoger gelegen uitkijkpunt. Over de tuin, vijvers en golfbaan heen wordt de blik naar het zuiden getrokken, voorbij de bossen en velden tot aan de twee Gudenbergen.
Adres:
Gutspark Escheberg
Gut Escheberg
34289 Zierenberg
Eigendom van: Familie von der Malsburg
Openingstijden: Het hele jaar geopend
Toegangsprijs: Vrij
Toeristische informatie:
- Shop: nee
- Café / Restaurant: nee
- WC: nee
- Parkeren: op de straat
- Zitbanken in het park: ja
- Gemiddelde duur van het bezoek: 30 minuten
- De hoofdpaden zijn toegankelijk voor personen met een beperking.
- Honden an de leiband, aub.
U bekijkt momenteel inhoud van een plaatshouder van Google Maps. Klik op de knop hieronder om de volledige inhoud te bekijken. Houd er rekening mee dat u op deze manier gegevens deelt met providers van derden.
Meer informatie
