Een van de voormalige landgoederen van de Guinness-familie
In St. Anne’s Park wandelen bezoekers door een voormalig landgoed aan de rand van de stad. Met zijn licht glooiende gazons en wandelpaden met groenblijvende dennen en steeneiken herinnert de indeling van St. Anne’s Park nog altijd aan een typisch Engels park uit de zeventiende eeuw.
Karakteristiek voor dit geïdealiseerde landschap zijn arcadische illusies die in St. Anne’s gerealiseerd worden door elf folly’s (sierbouwwerken) langs de Naniken River. Lady Olivia, de echtgenote van Arthur Guinness en een groot liefhebster van Franse huizen en tuinen, nam de hoofdlaan die naar het westen loopt en door naaldbomen en steeneiken omzoomd wordt mee in de inrichting van het park. Delen van andere grootse lanen zijn nog altijd in het park te vinden en zijn dankzij hun groenblijvende karakter expressieve landschapselementen.
Daarnaast is St. Anne’s vermaard vanwege de rozentuin die in 1980 geopend is en waarin sinds 1981 een internationaal rozenconcours wordt gehouden.
Naar aanleiding van het duizendjarig bestaan van Dublin in 1988 heeft de afdeling Parkbeheer van de stad in samenwerking met de Tree Council of Ireland het Millenium Arboretum ingericht. Dit arboretum beslaat 6,5 hectare en telt 1000 boomsoorten, die met financiële ondersteuning van sponsoren geplant zijn.
Sinds de familie Guiness het landgoed rond 1830 aankocht, hebben verschillende gebeurtenissen hun sporen nagelaten in St. Anne’s Park en de vorm en het gebruik ervan beïnvloed. Vandaag de dag is St. Anne’s een van de weinige overgebleven voorbeelden van een dergelijk domein in Ierland.
Het resulterende landschap is een klassiek Engels park met een intensief onderhouden tuin naast de familieresidentie. In de oorspronkelijke opzet werd optimaal gebruikgemaakt van uitzicht op zee, terwijl het uitzicht vanuit het oorspronkelijke landhuis van de Guinness-familie ingekaderd werd door zorgvuldig aangeplante bomen en folly’s.
Benjamin Lee Guinness was geïnteresseerd in de klassieke monumenten van het oude Rome en vergeleek de panoramische uitzichten vanuit St. Anne’s op de bergen in de omgeving met de baai van Napels en de Vesuvius. De Italiaanse en Franse invloeden zijn duidelijk in zijn opzet en vormgeving van St. Anne’s. Van 1850 tot na 1860 werden er allerlei folly’s (siergebouwen) gebouwd waaronder een Pompeiaanse watertempel boven een kunstmatig aangelegd meer. Hier werd ook een geïdealiseerde tempel voor Hercules met uitzicht op het meer gebouwd, die als theehuis voor de familie fungeerde. De restanten ervan zijn vandaag de dag nog te zien. Het ideaal van het arcadische landschap volgend, werd de loop van de rivier de Naniken voorzien van allerlei folly’s die er nog altijd staan: grotten en prieeltjes, een gotische brug, een afgescheiden kluizenaarshut en een druïdenkring met basaltstenen van de Giants Causeway.
Op de plaats van het voormalige herenhuis werd rond 1873 door de architect James A. Franklin Fuller een nieuw huis gebouwd. Lady Olivia – de echtgenote van Arthur Edward Guinness, de oudste zoon van Benjamin Lee – nam de gelegenheid te baat om het terrein rond het huis opnieuw in te richten. Vervolgens werd het complex aanzienlijk uitgebreid en plantten Lord en Lady Ardilaun grote aantallen groenblijvende eiken en dennen aan als bescherming tegen de invloeden vanaf de zee en om de grote lanen te realiseren die straalsgewijs vanaf het huis lopen. De lanen met steeneiken en dennen die door de Ardilauns werden aangelegd, zijn vandaag de dag nog goed te herkennen, zoals de hoofdlaan, de Simpson’s Walk en de laan naar de All-Saints kerk, die zich ook nog binnen de parkgrenzen bevindt.
Rond 1925 erfde bischop Benjamin J. Plunket, de neef van Arthur Edwards, het landgoed. Met zijn gezin onderhield hij het landgoed en voegde hij er de ommuurde fruittuin aan toe. Deze wordt nu omgevormd tot een volkstuinencomplex voor de lokale bevolking.
Een bijzonder aspect van St. Anne’s is de zes hectare grote rozentuin, die in juli 1975 geopend werd en tijdens de zomermaanden een spectaculair spel van de meest uiteenlopende kleuren biedt. In de tuin groeien meer dan 25.000 soorten rozen: theehybriden, Floribunda-rozen, patiorozen, klimrozen, struikrozen en oude rozensoorten. Dublin is een van de weinige steden waar jaarlijks wedstrijden plaatsvinden, waarbij de nieuwste rozensoorten aan een internationale jury gepresenteerd worden. Aan de hoofdlaan van het park ligt een rozentuin met miniatuurrozen, die in 1986 is opgeleverd. Naar aanleiding van de jaarlijkse wedstrijden organiseert St. Anne’s het Summer Rose Festival.
Een waterloop – de Naniken River – stroomt door het park. Dit riviertje heeft zich uitgesleten in het terrein; het wandelpad langs de rivier is nu begroeid met bomen en getooid met een aantal folly’s. Het stadsbestuur van Dublin heeft in architectuur gespecialiseerde geschiedkundigen en archeologen opdracht gegeven deze allemaal conserveren en zo nodig te herstellen. Een daarvan is een schelpenhuisje in de miniatuurrozentuin waarin vroeger varens gekweekt werden.
De indeling, het beheer en de functies van het huidige park worden ingegeven door de historische achtergrond van St. Anne’s Park. De menselijke invloeden door de eeuwen heen – van de Holy Well (heilige bron) uit de vroege middeleeuwen, waaraan het park zijn naam dankt, tot de sierbouwwerken uit het midden van de negentiende eeuw – hebben een veelzijdig historisch erfgoed opgeleverd. Deze schatten van de architectuur ontdekken en de grootse lanen met eiken en dennen en het omringende bosland verkennen is waar St. Anne’s Park zijn populariteit aan ontleent.
Uit recent onderzoek blijkt dat allerlei plantensoorten en -cultivars die men op verschillende plekken in de wereld aantreft oorspronkelijk uit St. Anne’s Park stammen. Maar met uitzondering van de Lobelia cardinalis „The Bishop“ en de „Rose Souvenir de St. Anne’s“ zijn ze inmiddels allemaal uit het park verdwenen. Om deze verloren vrienden opnieuw in het park te mogen begroeten worden nu internationale contacten aangeboord met andere botanische instellingen en particuliere tuinderijen.
Adres:
St Anne’s Park
Raheny
Dublin 3
Tel.: 353 1 2223392
Email: noel.mcevoy@dublincity.ie
Website: www.dublincity.ie
Eigendom van: Parks and Landscape Services Division Dublin City Council
Openingstijden: Het park is het hele jaar open van 10:00
Toegangsprijs: Gratis
Toeristische informatie:
- Shop: ja
- Café / Restaurant: ja
- WC: ja
- Parkeren: ja
- Zitbanken in het park: ja
- Gemiddelde duur van het bezoek: 1 – 2 uur
- De hoofdpaden zijn toegankelijk voor personen met een beperking.
U bekijkt momenteel inhoud van een plaatshouder van Google Maps. Klik op de knop hieronder om de volledige inhoud te bekijken. Houd er rekening mee dat u op deze manier gegevens deelt met providers van derden.
Meer informatie
