De hoofdelementen in het ongeveer 10 hectare grote park rond Villa Paolina zijn de tuinen rond het huis, waaronder een mooie Italiaanse tuin, met aan elkaar aansluitende gebouwen, veel lanen en een landschapstuin met geometrisch aangeplante bomen en botanische composities.
Het hoofdgebouw bestaat uit een centraal gedeelte en twee zijvleugels. De hoofdweg, met heggen ernaast, begint met een exedra (een halfrond koepelvormig gebouw) aan de ingang en verbreedt zich vervolgens tot een elliptisch plein, met een fontein en ceders. Deze weg, die voorbij de villa wordt voortgezet in de vorm van vier parallelle rijen cipressen, strekt zich uit over de totale lengte van het perceel. Hij snijdt alle lanen die haaks op de rand van het park lopen. Langs de tweede oprijlaan bevindt zich de Italiaanse tuin, ter hoogte van de orangerie (limonaia).
De Italiaanse tuin bestaat volledig uit rechthoekig aangelegde buxusheggen en heeft twee hoofdpaden. Hij wordt omgeven door een muur, die getooid is met een fontein van schelpen, een grote nis in het midden en twee kleinere nissen aan de zijkanten.
In de negentiende eeuw werd in het noordoostelijke deel een Engels landschapspark toegevoegd, dat nog altijd duidelijk te herkennen is aan de laan met kastanjebomen en aan andere boomsoorten.
De hoofdelementen in het ongeveer 10 hectare grote park rond Villa Paolina zijn de tuinen rond het huis, waaronder een mooie Italiaanse tuin, met aan elkaar aansluitende gebouwen, veel lanen en een landschapstuin met geometrisch aangeplante bomen en botanische composities.
DVilla Paolina, die tegenwoordig eigendom is van de provincie Terni, staat lokaal ook bekend als “del Crognolo” (een verbastering van het Italiaanse woord voor kornoelje), waarschijnlijk vanwege het feit dat deze struik hier in groten getale in het wild aanwezig is. De villa is in 1706 volgens de wensen van Giovanni Battista Gualterio gebouwd, op de grondvesten van de “villa dei sette cardinali” (villa van de zeven kardinalen), een oud kloostergebouw. Na de unificatie van Italië kwam de villa in handen van markies Viti Mariani en werd de naam ter ere van de nieuwe eigenaresse, markiezin Paolina Viti, veranderd in “Villa Paolina”. Sinds 1874 maakten het huis en het park als woonstede van verschillende families grote veranderingen door, totdat de provincie Terni in de jaren 80 van de twintigste eeuw eigenaar werd van het complex.
Het hoofdgebouw bestaat uit een centraal gedeelte en twee zijvleugels. De hoofdweg, met heggen ernaast, begint met een exedra (een halfrond koepelvormig gebouw) aan de ingang en verbreedt zich vervolgens tot een elliptisch plein, met een fontein en ceders. Deze weg, die voorbij de villa wordt voortgezet in de vorm van vier parallelle rijen cipressen, strekt zich uit over de totale lengte van het perceel. Hij snijdt alle lanen die haaks op de rand van het park lopen. Langs de tweede oprijlaan bevindt zich de Italiaanse tuin, ter hoogte van de orangerie (limonaia).
De Italiaanse tuin bestaat volledig uit rechthoekig aangelegde buxusheggen en heeft twee hoofdpaden. Hij wordt omgeven door een muur, die getooid is met een fontein van schelpen, een grote nis in het midden en twee kleinere nissen aan de zijkanten.
In de negentiende eeuw werd in het noordoostelijke deel een Engels landschapspark toegevoegd, dat nog altijd duidelijk te herkennen is aan de laan met kastanjebomen en aan andere boomsoorten.
Ook in andere delen van het park is een keur aan bomen en planten te vinden, waaronder: himalayaceder (Cedrus deodara), atlasceder (Cedrus atlantica), witte den (Abies alba), dwergcipres (Chamaecyparis lawsoniana), kamercipres (Cupressus macrocarpa), wierookceder (Libocedrus decurrens), tranenden/Wallich den (Pinus excelsa/Pinus wallichiana), Japance ceder (Cryptomeria japonica), Douglasden (Pseudotsuga menziesii), kustmammoetboom (Sequoia sempervirens), aardbeiboom (Arbutus unedo), dagbloem (Commelina), tamme kastanje (Castanea sativa), zomereik (Quercus pedunculata), egelantier (Rosa rubiginosa), hibiscus (Hibiscus), palmlelie (Yucca), sneeuwbal (Viburnum).
Enkele jaren geleden zijn in het kader van restauratiewerkzaamheden aan de Italiaanse tuin en de vier fonteinen het pleisterwerk en enkele decoratieve elementen opgeknapt. De restauratie van de orangerie leverde een multifunctionele ruimte op die onder andere voor exposities en onderwijsactiviteiten kan worden gebruikt.
Door de ernstige verslechtering van de toestand van bepaalde bomen en planten is nu echter verder ingrijpen nodig om het park in zijn oude glorie te herstellen. Dit zal onder andere bestaan uit het ontwikkelen van een natuurlijke zone die bestaat uit inheemse soorten, landschappelijk ingerichte delen en gebieden van bijzonder botanisch belang in het park. De verbindingslanen moeten aan de villa aangesloten worden, met gebruikmaking van de soorten die men in de achttiende en negentiende eeuw meestal aantrof bij dergelijke villa’s. Bovendien zijn een thematische plattegrond en smart labels gepland (soorten, illustratie en definitie van de plantenstructuur, bladkenmerken, wetenschappelijke en populaire benamingen). Dit moet bijdragen aan de ontwikkeling van het park als pedagogisch centrum, met name aangezien de nationale raad voor onderzoek van het Italiaanse instituut voor agrobosbouw (CNR – Istituto per l’agroselvicoltura van het Consiglio Nazionale delle Ricerche) in de villa is gevestigd. Het park is ook het toneel voor hippische evenementen, een internationale hondenshow en de jaarlijkse conventie van Italiaanse jongleurs.
Door de morfologisch uitgebalanceerde ligging heeft men bij de bouw van de villa en de aanleg van het park geen rekening gehouden met de visuele relatie met de omgeving. De villa en het park liggen achter de vele bomen verscholen en zijn daardoor van buitenaf niet zichtbaar.
Toch dragen het park en de tuinen rond de villa bij aan de natuurlandschappelijke waarde van de omgeving rond Porano. Het vulkanische plateau tussen Orvieto en Porano wordt in sterke mate gekenmerkt door elkaar afwisselende heuvels en vlaktes met voornamelijk olijfboomgaarden, grotten en veel overblijfselen uit de tijd van de Etrusken.
Porano zelf is een aantrekkelijk dorp dat zijn typische karakter als vestingstadje met het fort Rubello als buitenpost behouden heeft. Het nabijgelegen Orvieto geldt als een van de mooiste plaatsen van Umbrië.
Address:
Park Villa Paolina
Guglielmo Marconi St. Nr. 2
Porano
05010 Orvieto Municipality (Tr)
Umbria Region
Italy
Website: Fondazione Villa Fabri
Owner: Province of Terni
Entrance fees: Guided tours for groups of 1 to 4 persons 30,00 Euro plus 1,50 Euro per persons. Conditions for other groups on request. Admission is free for only a small part of the park.
Opening times: Every day from 09:00 to 18:00
Tourist information:
- Toilet: yes
- Parking: free parking on the ground close to the entrance area
- Map of the garden:
- Benches: yes
- Accessibility: The main trails are accessible for people with reduced mobility, but with some uneven surfaces.